Zou u bewust een schoonmaakmiddel in uw ogen druppelen?
Dat is de conserverings
paradox :
Als u het nog niet
heeft gedaan, doet u het waarschijnlijk als u een antibioticum,
antihistaminicum, anti-fungus, antiglaucoom, bevochtigend of
ontstekingsremmend middel in uw ogen druppelt. De boosdoeners:
conserveringsmiddelen, frequent gebruikt in oogdruppels, zoals
Benzalkonium Choride (ook BAK of BAC genoemd), thimerosal, etc.….
Oogdruppels zijn
lang zodanig verpakt dat ze gebruik en opslag gedurende weken of maanden
konden overleven – inclusief het verdragen van omgevingen zoals
broekzakken, portemonnees, dashboardkastjes, reiskoffers,etc. Dit maakt
ze gevoelig voor blootstelling aan virussen, bacteriën en gisten.
Daarnaast zijn veel mensen niet geschoold om oogdruppels op een
hygiënische manier te gebruiken – door bv. de tip van een flacon niet
aan te raken.
De oplossing van
dat probleem moet echter niet gezocht worden in het creëren van een
nieuw probleem!
De traditionele
methode om producten tegen besmetting met micro-organismen te beschermen
is het gebruik van conserveringsmiddelen. Ze worden alom gebruikt in
oogdruppels, waardoor het moeilijk wordt ze te vermijden.
Conserveringsmiddelen worden ook toegevoegd aan gels en zalven om ze
tegen micro-organismen te beschermen. Vanwege de lange residentie
tijd bij gels en zalven – de tijd dat de substantie in het oog aanwezig
is – is een nog grotere voorzichtigheid geboden bij het gebruik van deze
producten.
Conserveringsmiddelen hebben GOED GEDOCUMENTEERDE en ERNSTIGE
bijwerkingen op het hoornvlies bij frequent gebruik. Daarnaast
ontwikkelen veel mensen overgevoeligheid voor druppels die
conserveringsmiddelen bevatten. Mensen die overgevoeligheid ontwikkelen
tegen Benzalkonium Chloride bijvoorbeeld, kunnen het merendeel van de
druppels dat momenteel beschikbaar is op de markt niet gebruiken.
Frequent gebruik
van conserveringsmiddelen kan ook de buitenste laag van het hoornvlies
verzwakken (het epitheel), waardoor dit kwetsbaarder wordt. Mensen die
lijden aan ulceraties van het oog, epitheelaandoeningen, droge ogen en
andere oogziekten dienen dus eigenlijk geen conserveringsmiddelen te
gebruiken.
Echter, vaak is
er voor hen geen alternatief.
Door een probleem
op te lossen – besmetting van de voorraad oogdruppels – heeft de
farmaceutische industrie een ander probleem gecreëerd:
conserveringsmiddelen geïnduceerde toxiciteit. Het probleem is
inmiddels tientallen jaren bekend.
De eerste richtlijn
in de geneeskunde primum non nocere – allereerst doe geen kwaad –
gaat helaas niet op bij conserveringsmiddelen.
Maar ER ZIJN
ALTERNATIEVEN, zoals de eenmalig bruikbare vials, die bij correct
gebruik het risico op besmetting met micro-organismen minimaliseren. Ook
zijn er speciale flacons op de markt die het risico op besmetting
verminderen door blootstelling aan lucht of andere stoffen tegen te
gaan.
Sommige
farmaceutische bedrijven hebben nog niet de noodzakelijke stappen
genomen om dit probleem op te lossen, klaarblijkelijk om praktische ,
commerciële en financiële redenen. Zo geven sommige bedrijven aan dat
overgaan op eenmalig gebruik vials de kosten van het product verhoogd,
wat de verkoop van het product zou kunnen schaden.
Hoeveel zijn uw
ogen u waard? Zou u niet iets meer betalen om uw ogen te beschermen?
Ziet u niet liever uw aandoening afnemen in plaats van
toenemen?!
ZO ERNSTIG IS
HET.
Het goede nieuws?
Sommige farmaceutische bedrijven hebben wel de noodzakelijke stappen
genomen om dit probleem op te lossen – door gebruik van eenmalig
bruikbare vials of de speciale flacons. Sommige farmaceutische bedrijven
onderkennen de negatieve gevolgen van conserveringsmiddelen als
Benzalkonium Chloride, terwijl anderen dit probleem blijven negeren.
Misschien verkopen ze daardoor wel meer oogdruppels…
Dat is wat we
noemen: de ‘conservering paradox’ .
CONSERVEER ONZE OGEN, NIET ONZE DRUPPELS!
English
Français
▲
copyright ©
Keratos 2007
